ही कानि वार्ता ऐकून । सर्व पुसे नृप येऊन । गुरु महात्म्य ऐकून । ससैन्य येऊन प्रार्थी ॥१॥
म्हणे वसूनी गांवात । उद्धरीं आम्हां तूं दैवत । ते मानी गुरुनाथ । पालखींत बसवी भूप ॥२॥
तो तद्धा मीं पावला । ग्रामी मठ गुरुला दिल्हा । ऐकूनि गुरुची लीला । निंदी तयाला एकयति ॥६॥
इति श्री०प०प०वा०स०वि० ब्रह्मराक्षसोद्धरणं नाम त्रयोविंशो०