किती तरी दिवसांत

किती तरी दिवसांत

नाही चांदण्यात गेलो

किती तरी दिवसांत

नाही नदीत डुंबलो

खुल्या चांदण्याची ओढ

आहे माझी ही जुनीच

आणि वाहत्या पाण्याची

शीळ ओळखीची तीच

केव्हा तरी चांदण्यात

पुन्हा जाईन निर्भय;

गांवाकाठच्या नदीत

होईन मी जलमय

आज अंतरात भीती

खुल्या चांदण्याची थोडी

आणि नदीचा प्रवाह

अंगावर काटा काढी

बरा म्हणून हा ईथे

दिवा पारवा पाऱ्याचा

बरी तोतऱ्या नळाची

शिरी धार, मुखी ऋचा

कवी- बा.सी.मर्ढेकर