आचार्य चाणक्य यांच्या नीतिशास्त्रानुसार, काही विशिष्ट प्रकारच्या स्त्रियांशी सहवास ठेवणे पुरुषांसाठी वेदनेचे कारण बनू शकते. चाणक्य नीतीमध्ये स्त्री-पुरुष संबंध आणि सामाजिक व्यवहारांबाबत अनेक सूत्रे सांगितली आहेत. यापैकी खालील पाच प्रकारच्या स्त्रियांचा सहवास वेदनादायक ठरू शकतो असे मानले जाते:
दुराचारिणी स्त्री (दुर्व्यवहारी किंवा व्यभिचारी): जी स्त्री अनैतिक आचरण करते, विश्वासघात करते किंवा व्यभिचार करते, तिच्याशी संबंध ठेवणे दुख: आणि अपमानास्पद ठरू शकते. अशा स्त्रीमुळे कौटुंबिक सौख्य आणि सामाजिक प्रतिष्ठा धोक्यात येते.
अपवित्र किंवा अस्वच्छ स्त्री: जी स्त्री शारीरिक किंवा मानसिकदृष्ट्या स्वच्छतेची काळजी घेत नाही, तिचा सहवास त्रासदायक ठरू शकतो. चाणक्य स्वच्छता आणि शुद्धतेवर विशेष भर देतात.
कटु वाणी बोलणारी स्त्री (रागीट किंवा अपमानजनक): जी स्त्री नेहमी कठोर, अपमानजनक किंवा रागीट शब्द वापरते, तिच्याशी सहवास ठेवणे मानसिक त्रासाचे कारण बनते. सौम्य आणि आदरपूर्ण संवाद हा चाणक्य नीतीचा आधार आहे.
लोभी किंवा स्वार्थी स्त्री: जी स्त्री केवळ स्वार्थ आणि लोभापोटी संबंध ठेवते, ती विश्वासार्ह नसते. अशी स्त्री केवळ भौतिक लाभासाठी जवळ येते, ज्यामुळे भावनिक आणि आर्थिक नुकसान होऊ शकते.
परपुरुषाशी संबंध ठेवणारी स्त्री: जी स्त्री आपल्या पती किंवा जोडीदाराशी एकनिष्ठ नसते आणि इतर पुरुषांशी गुप्त संबंध ठेवते, तिच्याशी सहवास ठेवणे दुखद आणि धोकादायक ठरू शकते.
टीप: चाणक्य नीती ही प्राचीन काळातील सामाजिक आणि नैतिक संदर्भांवर आधारित आहे. त्यामुळे यातील काही विचार आजच्या आधुनिक काळात पूर्णपणे लागू होणार नाहीत. याचा अर्थ समजून घेताना तत्कालीन सामाजिक परिस्थितीचा विचार करावा. तसेच, चाणक्य यांनी पुरुष आणि स्त्रिया दोघांसाठीही नैतिक आचरण आणि संयम यावर जोर दिला आहे.
