सहाशष्ट वर्षाची ती ही झाली,
परंतू सोळावं लागल्या सारखी वागते,
शरीर साथ देत नाही तरी मनाच्या शक्ती ने जगते,
एक सारखे मला विचारते ,
"हो ग आई होणार सगळ व्यवस्थित " हे उत्तर ऐकायला
दिवसातून चार वेळा तरी फोन करते,
वेळेत संपूर्ण स्वयंपाक करते,
सर्वांना घेउन चालते न कसलीचही अपेक्षा करते,
हो माझी आई पण थकते.
"कधी पर्यंत ग आई" ! .
माझे हे प्रश्न ही तिला तुच्छ वाटते ,
जवाबदारी पार पडल्या चे तृप्तिने तिचे तेज लखलखते,
कुणाशी काहीच न बोलता मुकाट्याने कर्तव्य पार पाडते
देवा वर सर्व भार सोडून एक स्मित हास्य हसते,
