एवढ्यात तेमिय उठून सुनंदच्या पाठीशी जाऊन उभा राहिला आणि त्याला म्हणाला,की मी मुका नाही आणि अपंग देखील नाही.त्याला मुळात सन्यास घ्यायचे आहे.तेमियचे बोलणे ऐकून सुनंदने त्यांचा शिष्य बनण्याची इच्छा सांगितली.तेमियने त्याच्या इच्छेचा मान ठेवून त्याला आपले शिष्य करून घेतले आणि सुनंद ला राजमहालातून महाराज आणि महाराणीने बोलवायला सांगितले.