Kids story : अनेक वर्षांपूर्वीची गोष्ट आहे. एकदा एक माणूस त्याच्या बागेत फिरत होता आणि त्याला एका फांदीवर लटकलेला फुलपाखराचा कोश दिसला. आता तो माणूस दररोज त्याकडे पाहू लागला आणि एके दिवशी त्याला लक्षात आले की कोशात एक लहान छिद्र पडले आहे. त्या दिवशी तो तिथे बसून तासनतास त्याकडे पाहत राहिला. त्याने पाहिले की फुलपाखरू कवचातून बाहेर पडण्याचा खूप प्रयत्न करत आहे, परंतु बराच वेळ प्रयत्न करूनही ते छिद्रातून बाहेर येऊ शकले नाही आणि मग ते खूप शांत झाले जणू काही त्याने हार मानली आहे.
म्हणून त्या माणसाने ठरवले की तो फुलपाखराला मदत करेल. त्याने कात्री घेतली आणि कोशाचे छिद्र इतके मोठे केले की फुलपाखरू सहजपणे बाहेर येऊ शकेल. आणि तेच घडले, फुलपाखरू पुढील संघर्षाशिवाय सहजपणे बाहेर आले, परंतु त्याचे शरीर सुजले होते आणि पंख कोरडे होते. तो माणूस फुलपाखराकडे पाहत राहिला की तो कधीही पंख पसरवेल आणि कोणत्याही क्षणी उडू लागेल, पण असे काहीही घडले नाही. उलट, तो बिचारा फुलपाखरू कधीही उडू शकत नाही आणि त्याला त्याचे उर्वरित आयुष्य रेंगाळत घालवावे लागले. त्या माणसाला, त्याच्या दयाळूपणा आणि घाईमुळे, हे समजले नाही की निसर्गाने कोकूनमधून बाहेर पडण्याची प्रक्रिया इतकी कठीण केली आहे की फुलपाखराच्या शरीरात असलेले द्रव त्याच्या पंखांपर्यंत पोहोचू शकते आणि ते छिद्रातून बाहेर येताच उडू शकते.
