Kids story: फार पूर्वी एका घनदाट जंगलात एक तलाव होता. त्यात एक बेडूक राहत होता. तो मित्राच्या शोधात होता. एके दिवशी त्याच तलावाच्या झाडाखाली एक उंदीर बाहेर आला. बेडकाला उदास पाहून उंदराने विचारले, मित्रा, काय झालंय, तू खूप उदास दिसत आहे. त्यावर बेडूक म्हणाला, 'माझा एकही मित्र नाही ज्याच्याशी मी खूप बोलू शकेन. माझे सुख-दु:ख मी तुला सांगतो.' हे ऐकून उंदीर म्हणाला आजपासून तू मला तुझा मित्र मानशील, मी सदैव तुझ्यासोबत असेन.'
आता त्यांची मैत्री होताच दोघेही एकमेकांशी तासनतास बोलू लागले. कधी बेडूक तलावातून बाहेर पडून झाडाखाली उंदराच्या बिळात जात असे, तर कधी दोघे तलावाबाहेर बसून खूप काही बोलत. दोघांची मैत्री दिवसेंदिवस अधिकच घट्ट होत गेली. उंदीर आणि बेडूक अनेकदा त्यांचे विचार एकमेकांना सांगायचे. शेवटी बेडकाला असं झालं की मी अनेकदा उंदराच्या बिळात त्याच्याशी बोलायला जातो, पण उंदीर कधीच माझ्या तलावात येत नाही. हा विचार करत असताना बेडकाला उंदराला पाण्यात आणण्याची कल्पना सुचली. हुशार बेडूक उंदराला म्हणाला, 'मित्रा, आमची मैत्री खूप घट्ट झाली आहे. आता आपण असे काहीतरी केले पाहिजे ज्यामुळे आपल्याला एकमेकांची आठवण होईल.' तू तुझी शेपटी माझ्या पायाला बांध. मला आठवण आली की मी ती ओढेल. आता उंदराने तसेच केले. बिचारा उंदीर त्याला बेडकाच्या मनातील कळले नाही. बेडकाने तलावात उडी घेतली त्याबरोअबर उंदीर देखील पाण्यात पडला. बेडूक आनंदी झाला कारण त्याची युक्ती कामी आली. त्याचबरोबर जमिनीवर राहणाऱ्या उंदरांची स्थिती पाण्यात बिघडली. काही वेळ संघर्ष केल्यानंतर उंदीर पाण्यामध्ये मेला.
गरुड आकाशात उडत असताना हे सर्व घडले. उंदीर पाण्यात पोहत असल्याचे पाहताच गरुडाने तो लगेच तोंडात घेतला आणि उडून गेला. दुष्ट बेडूकही उंदराला बांधला होता, त्यामुळे तोही गरुडाच्या तावडीत अडकला. आता आपण आकाशात कसे उडत आहोत याचे त्याला आश्चर्य वाटू लागले. त्याने वर पाहिलं तर गरुडाला पाहून तो घाबरला. पण उंदरासह गरुडानेही त्याला खाऊन टाकले.
