हाच तो काळ आहे जेव्हा भगवान शिवाकडून वरदान आणि शक्तिशाली तलवार मिळाल्यानंतर अहंकारी रावण आणखीनच अहंकारी झाला. पृथ्वीवरून प्रवास करताना तो हिमालयाच्या घनदाट जंगलात पोहोचला. तिथे त्याला एक सुंदर मुलगी तपश्चर्येत तल्लीन झालेली दिसली. मुलीच्या रूपासमोर रावणाचे राक्षसी रूप जागृत झाले आणि त्याने मुलीची तपश्चर्या भंग केली आणि तिची ओळख जाणून घेण्याची इच्छा जाहीर केली.
वासनेने भरलेल्या रावणाचे आश्चर्यात टाकणारे प्रश्न ऐकून कन्येने आपली ओळख करून दिली आणि रावणाला म्हणाली, हे दानव राजा, माझे नाव वेदवती आहे. मी अत्यंत तेजस्वी महर्षी कुशध्वज यांची कन्या आहे. जेव्हा मी तारुण्यात आली तेव्हा देव, गंधर्व, यक्ष, राक्षस, नाग या सर्वांना माझ्याशी लग्न करायचे होते, परंतु माझ्या वडिलांची इच्छा होती की सर्व देवांचे स्वामी श्री विष्णू हेच माझे पती व्हावे. माझ्या वडिलांच्या इच्छेने क्रोधित होऊन, शंभू नावाच्या राक्षसाने माझ्या वडिलांना झोपेत असताना ठार मारले आणि माझ्या आईनेही त्यांच्या जळत्या चितेत उडी मारून आपला जीव दिला. त्यामुळे माझ्या वडिलांची इच्छा पूर्ण करण्यासाठी मी येथे ही तपश्चर्या करत आहे.
असे सांगितल्यावर त्या सुंदर स्त्रीने रावणाला असेही सांगितले की तिच्या तपश्चर्येच्या बळावर मला तुझी चुकीची इच्छा कळली आहे. हे ऐकून रावण क्रोधित झाला आणि मुलीचे केस दोन्ही हातांनी धरून तिला स्वतःकडे खेचू लागला. यामुळे संतापून आणि अपमानाच्या वेदनांमुळे ती मुलगी दशाननाला शाप देत अग्नीत सामावली की तुला मारण्यासाठी मी पुन्हा एखाद्या पुण्यपुरुषाची कन्या म्हणून जन्म घेईन.
महाग्रंथांमध्ये समाविष्ट असलेल्या दुर्मिळ 'रावणसंहिते'मध्ये असा उल्लेख आहे की, दुसऱ्या जन्मात त्याच तपस्वी मुलीचा जन्म एका सुंदर कमळापासून झाला आणि तिचे संपूर्ण शरीर कमळासारखे होते. या जन्मातही रावणाला पुन्हा ती मुलगी स्वतःच्या बळावर मिळवायची होती आणि तो त्या मुलीला घेऊन आपल्या महालात गेला. जिथे ती मुलगी पाहून ज्योतिषांनी रावणाला सांगितले की जर ही मुलगी या महालात राहिली तर ती नक्कीच त्याच्या मृत्यूचे कारण बनेल. हे ऐकून रावणाने तिला समुद्रात फेकून दिले. मग ती मुलगी पृथ्वीवर पोहोचली आणि राजा जनक नांगरत असताना त्याची कन्या म्हणून पुन्हा प्रकट झाली. शास्त्रानुसार कन्येचे हे रूप सीता बनले आणि रामायणातील रावणाच्या वधाचे कारण बनले.
