बासरी

मनाचा वारू उधळला चौखूर
संयमाचा दोरू कामा न ये !

लाटेवरी लाट झांकोळली वाट
विश्रांतीचे बेट गवसे ना !

स्वरांचा कल्लोळ आभाळी हिंदोळ
मनाचा संभाळ करवेना !

बांसरीची धून कानी ये दुरून
शांत झाले मन आपोआप !