Tulsidas Jayanti 2025: रामचरितमानसचे लेखक गोस्वामी तुलसीदास यांचा जन्म श्रावण महिन्याच्या शुक्ल पक्षाच्या सप्तमी दिवशी झाला. तुलसीदास (इ.स. १४९७-१६२३) हे एक हिंदू संत आणि कवी होते. तुलसीदासजींनी भगवान राम तसेच हनुमानजींचे दर्शन घेतले होते. हनुमानजी त्यांच्यासमोर कधी आणि का प्रकट झाले ते जाणून घेऊया?
काही लोकांच्या श्रद्धेनुसार, तुलसीदासजींचा जन्म १५८९ मध्ये उत्तर प्रदेशातील सध्याच्या बांदा जिल्ह्यातील राजापूर नावाच्या गावात झाला. तथापि बहुतेक मते असे दर्शवतात की त्यांचा जन्म १५५४ मध्ये झाला. काही लोक म्हणतात की त्यांचे जन्मस्थान सोरो होते. काहींच्या मते त्यांचा जन्म १५३२ मध्ये झाला आणि १६२३ मध्ये त्यांचे निधन झाले.
तुलसीदासांच्या जन्माबाबत एक ओवी लोकप्रिय आहे.
पंद्रह सै चौवन विषै, कालिंदी के तीर,
सावन सुक्ला सत्तमी, तुलसी धरेउ शरीर।
यांच्या मृत्युच्या सन्दर्भात देखील एक दोहा लोकप्रिय आहे.
संवत् सोलह सौ असी, असी गंग के तीर।
श्रावण शुक्ला सप्तमी, तुलसी तज्यो शरीर।।
१. एकदा तुलसीदासांच्या भगवान रामावरील भक्तीमुळे, एक मृत व्यक्ती पुन्हा जिवंत झाला, ज्याची बातमी सम्राट अकबरपर्यंत पोहोचली. सम्राट अकबरने त्याला कैदी म्हणून त्याच्या दरबारात बोलावले आणि म्हटले की तू चमत्कार दाखव आणि माझ्या स्तुतीसाठी एक पुस्तक लिहा. तुलसीदासांनी असे करण्यास नकार दिला, त्यानंतर सम्राटाने त्यांना तुरुंगात टाकण्याचा आदेश दिला. त्यावेळी तुलसीदासांनी हनुमान चालीसा रचली आणि ती वाचली, त्यानंतर हनुमानजींच्या कृपेने लाखो वानरांनी अकबराच्या राजवाड्यावर हल्ला केला. नंतर अकबराने तुलसीदासजींना मुक्त केले आणि त्यांची माफीही मागितली.
२. तुलसीदासजी चित्रकूटमध्ये राहत असताना, ते शौच करण्यासाठी जंगलात जात असत. एके दिवशी त्यांना तिथे एक भूत दिसले. त्या भूताने त्यांना सांगितले की जर कोणाला हनुमानजींचे दर्शन घ्यायचे असेल तर तो दररोज हरि कथा ऐकण्यासाठी कुष्ठरोग्याच्या रूपात येतात. तुलसीदासजींनी तिथे हनुमानजींना ओळखले आणि त्यांचे पाय धरले. शेवटी कुष्ठरोग्याच्या रूपात रामकथा ऐकणाऱ्या हनुमानजींनी तुलसीदासजींना देवाचे दर्शन घेण्याचे वचन दिले. मग एके दिवशी तुलसीदास मंदाकिनीच्या काठावर चंदन घासत होते. देव बाळाच्या रूपात आला आणि त्यांच्याकडून चंदन मागत होते आणि लावत होते. मग मारुतींनी पोपटाच्या रूपात हे ओवी म्हटले - 'चित्रकूट के घाट पै भई संतनि भीर/ तुलसीदास चंदन घिसे, तिलक देत रघुवीर।''
