साईबाबांच्या जवळ नेहमी एक वीट असायची. ते त्या विटेवरच डोकं ठेवून झोपायचे. त्या विटेलाच त्यांनी उशी बनवून ठेवली होती. ही वीट त्या काळाची आहे, ज्या वेळी साई बाबा वैकुंशाच्या आश्रमात शिकत होते. वैकुंशाचे इतर शिष्य साईबाबांशी वैर ठेवायचे पण वैकुंशाच्या मनात बाबांसाठी प्रेम वाढत गेले. एके दिवशी त्यांनी आपल्या मृत्यूपूर्वी बाबांना आपल्या सर्व शक्ती दिल्या आणि ते बाबांना जंगलात घेऊन गेले. तिथे त्यांनी पंचाग्नी तपश्चर्या केली. तिथून परत येताना काही मुस्लिम कट्टरपंथीयांनी साईबाबांवर विटा आणि दगड फेकण्यास सुरू केले.
बाबांना वाचविण्यासाठी वैकुंशासामोर आले तेव्हा वैकुंशाच्या डोक्याला वीट लागून ते रक्तबंबाळ झाले. बाबांनी ताबडतोब कपड्याने त्या वाहत्या रक्ताला स्वच्छ केले आणि त्याच कपड्याला वैकुंशाने बाबांच्या डोक्याला तीन वेढे घेऊन बांधून दिले आणि म्हणाले की हे तीन वेढे संसारातून मुक्त होण्यासाठी तसेच ज्ञान आणि सुरक्षिते विषयी आहे.
तथापि, असे ही म्हटले जाते की दसऱ्याच्या काही दिवसांपूर्वी साईबाबांनी आपल्या एक भक्त रामचंद्र पाटील ह्यांना दसऱ्यावर 'तात्याच्या' मृत्यूबद्दल सांगितले होते. तात्या हे बायजाबाईंचा मुलगा असे. आणि बायजाबाई या साईबाबांच्या परमभक्त होत्या. तात्या, साईबाबांना 'मामा' म्हणून म्हणायचे साईबाबांनी तात्याला जीवनदान देण्याचा निर्णय घेतला आणि तात्याच्या ऐवजी स्वतःच्या शरीराचे बलिदान दिले.
