कसें गेले तीन दिवस, समजले नाही,
सरबराई त तुझ्या काही कमी राहिले तर नाही?
आताशा न आई, मी पण गोंधळते ग!
करायला जाते एक, अन होते भलतेच ग !
पण मन माझे निर्मळ आहे तितकेच ,
श्रद्धेने करते सगळं, हे मात्र ही खरचं,
यावं तू दरवर्षी लेकरबाळा सवें, आपुल्या माहेरी,
सडा शिंपून ठेवीन, मखर सजवून करीन तयारी,
दे आशिष गे आई, आपुल्या लेकरास,
