स्वामी विवेकानंदांकडून आपण काय शिकू शकतो, या 4 गोष्टी नेहमी लक्षात ठेवल्यास यश मिळेल
स्वामी विवेकानंद यांचा जन्मदिवस युवा दिन म्हणून साजरा केला जातो. त्यांचा जन्म 12 जानेवारी 1863 रोजी कोलकाता येथे झाला. त्यांनी 4 जुलै 1902 रोजी वयाच्या अवघ्या 39 व्या वर्षी महासमाधी घेतली. चला जाणून घेऊया स्वामी विवेकानंदांच्या नेहमी लक्षात ठेवण्याच्या 4 सोप्या गोष्टी ज्या तुम्हाला यश मिळवून देतील.
1. एकाग्रता : कोणत्याही कामात यश मिळवण्यासाठी एकाग्रता आवश्यक असते. वाचनासाठी एकाग्रता खूप महत्त्वाची असते कारण एकाग्रता नसल्यास काय वाचले किंवा काय शिकवले हे समजू शकत नाही. विवेकानंद हे महान विद्वान देवसेन यांच्याकडे राहिले. त्यांच्याकडे नवीन प्रकाशित झालेले पुस्तक होते. विवेकानंद म्हणाले- मी पाहू शकतो का? देवसेन म्हणाले - तुम्ही नक्कीच पाहू शकता, मी ते अजिबात वाचले नाही, कारण ते नुकतेच प्रकाशित झाले आहे. सुमारे अर्ध्या तासानंतर विवेकानंदांनी पुस्तक परत केले. देवसेनचा विश्वास बसेना. एवढं मोठं पुस्तक वाचायला किमान आठवडा लागेल. ते म्हणाले - तुम्ही खरच ते पूर्ण वाचले आहे की इकडे तिकडे डोळे फिरवले?
विवेकानंद म्हणाले - मी ते नीट वाचले. देवसेन म्हणाले - माझा विश्वास बसत नाही. मला वाचू द्या आणि मग मी तुम्हाला पुस्तकाबद्दल काही प्रश्न विचारेन.
देवसेन यांनी सात दिवस पुस्तक वाचले आणि नंतर काही प्रश्न विचारले ज्यांची विवेकानंदांनी अचूक उत्तरे दिली. देवसेन यांना आश्चर्य वाटले. त्यांनी त्यांच्या आठवणींमध्ये लिहिले आहे - ही गोष्ट माझ्यासाठी अशक्य होती आणि मी विचारले ते कसे शक्य आहे? तेव्हा विवेकानंद म्हणाले - शरीराद्वारे अभ्यास करताना एकाग्रता शक्य नाही. तुम्ही शरीराला बांधलेले नाहीत, मग तुम्ही थेट पुस्तकाशी जोडलेले आहात. तुमच्या आणि पुस्तकात कोणताही अडथळा नाही. मग अर्धा तासही पुरेसा आहे. तुम्ही त्याचा अर्थ, त्याचे सार आत्मसात करता.
2. निर्भय राहा : एकेकाळी स्वामी विवेकानंद बनारसमधील माँ दुर्गा मंदिरातून परत येत असताना वाटेत त्यांना माकडांच्या कळपाने घेरले. स्वामीजींच्या हातात प्रसाद होता जो माकडे हिसकावून घेण्याचा प्रयत्न करत होते. स्वामीजींना एकाएकी माकडांनी घेरले आणि त्यांच्यावर झडप घातल्यामुळे घाबरून पळू लागले. माकडेही त्यांच्या मागे धावू लागली. माकडे त्यांचा पाठलाग करणे सोडले नाहीत. म्हणूनच शेजारी उभा असलेला एक वृद्ध भिक्षू हसत हसत विवेकानंदांना म्हणाला - थांबा! घाबरू नका, त्यांना सामोरे जा आणि काय होते ते पहा. तुम्ही जितके जास्त पळाल तितके ते तुम्हाला पळायला लावतील. साधूचे म्हणणे ऐकून ते लगेच मागे वळून माकडांकडे जाऊ लागला. हे पाहून माकडे घाबरली आणि एक एक करून पळू लागली. या घटनेतून स्वामीजींना एक गंभीर धडा मिळाला. जर तुम्हाला एखाद्या गोष्टीची भीती वाटत असेल तर त्यापासून पळू नका, मागे वळा आणि त्यास सामोरे जा.
3. शंका आणि कुतूहल : स्वामी विवेकानंदांचा असा विश्वास होता की कोणतीही गोष्ट जाणून घेण्यासाठी आणि समजून घेण्यासाठी मनात कुतूहल आणि शंका असणे आवश्यक आहे. शंकेतून प्रश्न निर्माण होतात आणि कुतूहलातून उत्तरांचा शोध सुरू होतो. असे म्हणतात की स्वामीजी जसजसे मोठे झाले तसतसे त्यांचा सर्व धर्म आणि तत्वज्ञानावर अविश्वास निर्माण झाला. संशय, संभ्रम आणि प्रतिवादामुळे त्यांचा कोणत्याही विचारधारेवर विश्वास न ठेवता ते नास्तिकतेच्या मार्गावर चालले. त्यांची उत्सुकता शांत करण्यासाठी ब्राह्मसमाजाव्यतिरिक्त अनेक ऋषी-मुनींच्या जवळ भटकल्यानंतर शेवटी तो रामकृष्ण परमहंसांच्या आश्रयाला गेला. रामकृष्ण यांच्या रहस्यमय व्यक्तिमत्त्वाचा त्यांच्यावर प्रभाव पडला, ज्यामुळे त्यांचे जीवन बदलले. 1881 मध्ये त्यांनी रामकृष्ण यांना आपले गुरू केले. निवृत्तीनंतर त्यांचे नाव विवेकानंद झाले.
4. थांबू नका चालत रहा : एके काळी स्वामी विवेकानंद हिमालयात प्रवास करत होते. तेवढ्यात त्यांना एक म्हातारा दिसला जो कुठलीही आशा न ठेवता आपल्या पायांकडे बघत पुढच्या वाटेकडे बघत होता. स्वामीजींना पाहून त्या वृद्धाला म्हणाले, महाराज! हे लांब आणि अवघड अंतर कसं पार करायचं? आता मला चालता येत नाही, छातीत दुखते.
स्वामीजींनी शांतपणे त्या माणसाचे म्हणणे ऐकून घेतले आणि मग म्हणाले, 'खाली आपल्या पाया कडे बघा, या पायांनी खूप अंतर प्रवास केला आहे. तुमच्या पायाखालचा मार्ग म्हणजे तुम्ही ओलांडलेला मार्ग आणि हा तोच मार्ग आहे जो तुम्ही पायापुढे पाहिला होता, आता पुढचा मार्ग लवकरच तुमच्या पायाखाली असेल. फक्त पुढे जा स्वामीजींच्या या शब्दांनी वृद्धाला आपले ध्येय पूर्ण करण्यास खूप मदत केली. हे ध्येय साध्य होईपर्यंत थांबायचे नाही हे शिकवते.
