पौराणिक कथेनुसार ठाकुर स्वतःच बालस्वरूपात कर्माबाईंची खिचडी खाण्यासाठी येत असे. पण एके दिवशी कर्माबाईकडे एक साधू पाहुणे म्हणून आले होते. त्यांनी बघितले की कर्माबाई अंघोळ न करताच खिचडी बनवून ठाकूरजींना नैवेद्यात देते तर त्यांनी तिला असे करण्यास मनाई केली आणि ठाकूरजींसाठी नैवेद्य बनवायचे आणि अर्पण करण्यासाठीचे काही विशेष नियम सांगितले.
तिथल्या पुजाऱ्यांनी बघितले की ठाकूरजींच्या तोंडाला खिचडी लागली आहे, त्यांनी विचारल्यावर ठाकूरजीने घडलेले सर्व काही सांगितले. ही गोष्ट साधूला कळतातच त्याला पश्चात्ताप झाला आणि त्यांनी कर्माबाईंकडे त्यासाठीची दिलगिरी व्यक्त करून त्यांना पूर्वी प्रमाणे अंघोळ न करतातच ठाकूरजींसाठी खिचडी बनवून ठाकूरजींना खाऊ घालण्यास सांगितले.
